ในยุคที่นักกีฬาอาชีพยังไม่เกิดขึ้นอย่างจริงจังเป็นเรื่องเป็นราว มีกฎหมายบังคับใช้เพื่อดูแลทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง การเดินทางบนสายนักกีฬาสมัครเล่นเป้าหมายสูงสุดก่อนจะเข้าสู่ระบบอาชีพได้ก็คือการขึ้นไปยืนบนแท่นรับรางวัลกีฬาโอลิมปิก ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากมากในยุคสมัยสัก 30 ปีที่แล้ว แม้ว่าไทยเราจะเข้าร่วมมหกรรมกีฬาโอลิมปิกมาหลายครั้งตั้งแต่ปี 1952 แต่กว่าจะประสบความสำเร็จได้เหรียญรางวัลมาคล้องคอ ก็ต้องรอนานเลยทีเดียว
มวย กีฬาความหวังของคนทั้งประเทศ
ย้อนกลับไปสัก 30 ปีที่แล้ว กีฬายังถูกมองว่าเป็นเครื่องมือสำหรับออกกำลังกาย เครื่องมือทำกิจกรรมร่วมกันของคนเท่านั้น ยังห่างไกลมากกับคำว่าอาชีพ การเป็นนักกีฬาสมัครเล่นเป็นเรื่องที่ชัดเจนสุดในยุคนั้น ซึ่งกีฬาที่มีอัตราแข่งขันสูงจนสามารถยกระดับตัวเองไปสู่นานาชาติได้ ตอนนั้นก็มีเพียงชนิดเดียวก็คือ มวย เนื่องจากบ้านเรามีการจัดมวยไทยแข่งขันกันอยู่ทุกสัปดาห์ไม่ว่าจะเป็นเวทีราชดำเนิน หรือ ลุมพินี นั่นทำให้นักกีฬามวยสากลสมัครเล่น เป็นความหวังสูงสุดที่จะคว้ารางวัลมาได้สักที แต่การจะไปถึงตรงนั้นก็ไม่ง่ายนัก เนื่องจากเรายังไม่มีนักมวยที่พัฒนามาจากการต่อยมวยสากลสมัครเล่นแบบสายตรง ทางเลือกเดียวที่มีเป็นการดึงนักมวยไทยมาต่อยมวยสากลสมัครเล่นแม้จะเป็นการต่อสู้ที่ดูคล้ายกัน แต่ความจริงแล้วไม่เลย การต่อยมวยไทยก็อย่างหนึ่ง การต่อยมวยสากลสมัครเล่นก็อย่างหนึ่ง การจะเปลี่ยนสัญชาติญาณ วิธีคิด วิธีการต่อยจากมวยไทยที่ต่อยมาหลายปี ให้มาต่อยแบบสากลสมัครเล่นได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร
เหรียญแห่งประวัติศาสตร์
หลังจากปรับเปลี่ยนวิธีการเรื่อยมา คนไทยต้องรอถึงปี ค.ศ.1976 หรือ พ.ศ. 2519 ไทยเราถึงจะได้มีโอกาสขึ้นแท่นรับเหรียญรางวัลกับเค้าสักที เหตุการณ์ครั้งสำคัญบนหน้าประวัติศาสตร์วงการกีฬานี้ เกิดขึ้นที่เมืองมอนทรีออล ประเทศแคนาดา ที่รับหน้าเสื่อเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งที่ 21 ครั้งนั้นเราส่งนักกีฬาเข้าร่วมทั้งหมด 42 คน โดยหนึ่งในนั้นมียอดมวยคนหนึ่งชื่อว่า พเยาว์ พูนธรัตน์ นักมวยไทยที่ผ่านเวทีมาอย่างโชกโชนขอเปลี่ยนแนวมาชกมวยสากลสมัครเล่น เค้าลงแข่งในพิกัด ไลท์ฟลายเวท โดยเส้นทางของเค้าถือว่าชกดีขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งรอบรองชนะเลิศไปแพ้ให้กับ รี พยองอุก นักชกจากเกาหลีเหนือ ทำให้เจ้าตัวอกหักพลาดเข้ารอบชิงไปอย่างน่าเสียดาย แม้จะแพ้แต่นั่นก็ทำให้เค้ากลายเป็นนักชก นักกีฬาไทยคนแรกที่สร้างประวัติศาสตร์คว้าเหรียญในกีฬาโอลิมปิกคนแรกให้กับประเทศไทย ซึ่งตอนนั้นเค้ามีอายุเพียงแค่ 19 ปีเท่านั้นเอง